DLACZEGO PIES UCIEKA?

Dlaczego pies ucieka? To pytanie spędza sen z powiek wielu opiekunom, zwłaszcza gdy ich pupile nagle znikają z podwórka lub wyrywają się podczas spaceru. Ucieczki mogą wynikać z różnych przyczyn – od niezaspokojonych potrzeb, przez strach, aż po instynkty czy błędy wychowawcze.

Zrozumienie, co kieruje czworonogiem, pozwala nie tylko zapobiec takim sytuacjom w przyszłości, ale też budować lepszą, bardziej świadomą relację z psem. W tym wpisie przyjrzymy się najczęstszym powodom psich ucieczek oraz podpowiemy, co zrobić, by Twój pies nie szukał „przygód” na własną łapę. 🐾

Powody psich ucieczek:

🐾 NIEZASPOKOJONE PSIE POTRZEBY

Ucieczki zdarzają się psom, którym opiekunowie nie zapewniają zaspokojenia ich podstawowych psich potrzeb, w tym odpowiedniej dawki ruchu, potrzebę żucia, gryzienia, kopania, potrzebę aktywności fizycznej i eksplorowania, potrzebę zabawy czy węszenia.

Psy z deficytami potrzeb są zestresowane, nieszczęśliwe i może rozpierać je energia, co skutkuje szukaniem atrakcji na własną łapę.

Jeśli pies nie ma na podwórku żadnych zabawek i atrakcji, może być znudzony i szukać ciekawszych bodźców poza ogrodzeniem.

Wiele czworonogów ma dużą potrzebę socjalizacji i lubi wspólne zabawy z innymi psami. To też może być przyczyną ucieczek – szczególnie, jeśli pies nie ma kompana do zabawy na podwórku i rzadko widuje inne zwierzęta.

🐾 STRACH

Strach jest bardzo częstą przyczyną psich ucieczek.

Pies, który odczuwa lęk, biegnie na oślep przed siebie, aby uciec jak najdalej od tego, co go przeraziło. Są to wyjątkowo niebezpieczne sytuacje, bo przestraszony pies nie tylko może mieć problem z odnalezieniem drogi powrotnej, ale także – zdezorientowany i zestresowany – może zrobić sobie krzywdę, np. wpaść pod samochód.

🐾 RANDKOWANIE

Kolejną przyczyną psich ucieczek jest popęd płciowy.

Nawet najlepiej ułożony pies nie będzie mógł się powstrzymać, jeśli wywęszy w okolicy potencjalną randkę. Suczka w rui także odczuwa przemożną potrzebę „randkowania”, więc czmychnie, jeśli tylko będzie miała okazję. Tak działają hormony! Pies, pod ich wpływem, może nie reagować na komendę, wyswobodzić się z szelek lub obroży, przegryźć smycz lub zrobić podkop, by wydostać się z ogrodu.

🐾 INSTYNKT ŁOWIECKI

Nie tylko psy myśliwskie pędzą za zwierzyną! Mniejsza lub większa potrzeba eksplorowania okolicy, gonienia i tropienia drzemie w każdym psie, nie tylko w przedstawicielach ras myśliwskich.

🐾 BŁĘDY WYCHOWAWCZE

Przyczyną tego, że pies nie reaguje na przywoływanie i ucieka, mogą być błędy popełnione podczas wychowywania psa. Najczęściej jest to  gonienie i karcenie psa za brak reakcji na przywołanie lub karcenie go, gdy wreszcie do nas podbiegł (więcej nie przybiegnie), albo gonienie i łapanie szczeniaka, który nie reaguje na przywołanie (Ścigany i Berek to jedne z najpsiejszych psich zabaw),

🐾 ETAP UCIECZEK

Psy z reguły przechodzą coś takiego jak etap ucieczek. Jest to jedna z faz rozwoju, przypadająca zazwyczaj między 4 a 8 czasem 12 miesiącem życia. Taki „młodzieńczy bunt” trwa zazwyczaj od kilku do kilkunastu dni. Psiak zdaje się odczuwać zew wolności i nie reaguje na komendę przywołania. Dlaczego? Ponieważ szczenię między 4. a 8. miesiącem życia zaczyna się usamodzielniać, a to w połączeniu z rosnącą odwagą oraz coraz większą potrzebą eksploracji otoczenia, daje nam ucieczkowicza z wybiórczym słuchem

Zrozumienie przyczyn psich ucieczek to klucz do zapobiegania im i budowania lepszej relacji z czworonogiem. 🐕 Pamiętaj, że każdy pies jest inny, a jego zachowanie wynika z jego potrzeb, instynktów i doświadczeń.

Zamiast się złościć, lepiej postawić na edukację, trening i odpowiednie zaspokajanie potrzeb pupila. Regularne spacery, zabawy, odpowiednia dawka ruchu i praca nad przywołaniem to inwestycja w bezpieczeństwo Twojego psa i Waszą wspólną harmonię. 💛

Nie zapominaj o cierpliwości – bo to klucz do psiego serca (i uszu 😉). Powodzenia w budowaniu relacji pełnej zrozumienia i zaufania! 🐾✨

IGA KAMIŃSKA

TRENER I BEHAWIORYSTA

Kocham psy, odkąd tylko pamiętam, a praca ze zwierzętami była moim marzeniem z dzieciństwa. Dlatego już wiele lat temu zdecydowałam się zostać trenerką psów i psią behawiorystką. Pasja stała się moim sposobem na życie.