AGRESJA NA SMYCZY

Agresja/reaktywność smyczowa, to zespól problemowych zachowań, POJAWIAJĄCYCH SIĘ NA SMYCZY.
Psy przyjmują postawę ofensywną – skaczą, szczekają, sprawiają wrażenie agresywnych.  Mogą pojawić się również zachowania takie jak wycofanie, kulenie się.
Co ważne, psy NIE wykazują tych zachowań, nie będąc na smyczy.
JEST TO ZACHOWANIE CAŁKOWICIE NABYTE.
Zdarza się jednak, że agresja/reaktywność smyczowa wpływa na pojawienie się agresji ogólnej.
Agresja smyczowa kojarzy się głównie z tzw. „rzucaniem się” w kierunku innego psa, szczekaniem czy ciągnięciem, gdy pies jest na smyczy.
Może to być wiele innych zachowań, jak np. zatrzymanie się psa w miejscu, zaparcie i twarde, uporczywe wpatrywanie w drugiego psa, rzucanie się na przejeżdżające samochody, rowery albo oskakiwanie przechodzących ludzi. Jednym słowem są to bardzo intensywne reakcje na pojawiający się bodziec, NIEKONIECZNIE AGRESYWNE, A BARDZIEJ REAKTYWNE. 
Skąd się bierze?
– Pozbawienie psa swobodnego wyrażania emocji poprzez mowę ciała, spowodowane brakiem możliwości swobodnego ruchu na smyczy, podduszeniem; uniemożliwia mu redukcje napięcia mięśniowego, która w naturalnych warunkach następuje poprzez odpowiednio dobrany ruch (np. otrzepywanie się, ziewanie, chodzenie łukami, odwracanie głowy, odwracanie ciała, oblizywanie się).
– Na smyczy pies ma znacznie ograniczoną możliwość ruchu, a przez to PRAWIE CAŁKOWICIE ODEBRANĄ MOŻLIWOŚCI SKUTECZNEJ KOMUNIKACJI – NEGOCJACJI, ZA POŚREDNICTWEM MOWY CIAŁA.  Nie może odbiec na większą odległość, nie może swobodnie minąć innego psa idąc po łuku. Znajduje się on niejako w sytuacji przymusowej. Psy posługuję się w głównej mierze mową ciała!  Napięcie smyczy powoduje, że np. głowa psa niezależnie od jego woli jest uniesiona wysoko, a pies zupełnie automatycznie przyjmuje postawę odczytywaną przez innego psa jako grożąca, zachęcająca do konfrontacji.
– Standardowa reakcja opiekuna polegająca na skróceniu smyczy, w pobliżu psa/auta/człowieka staje się bodźcem warunkowym, coś jak przygotowanie do startu. Pies uczy się, że konfrontacja jest blisko i należy się przygotować do „walki lub ucieczki”.  Ucieczka jest niemożliwa, ze względu na smycz ograniczająca swobodę odejścia, dlatego PIES JEST ZMUSZONY DO WYBORU OPCJI WALKI. Mega wzmocnieniem, utrwalającym to zachowanie, jest odczucie ulgi, gdy udaje mu się odstraszyć obiekt. 
Pamiętajcie!!! Smycz działa jak „przewodnik napięcia i emocji”. Pies doskonale wyczuwa nasze zdenerwowanie i napięcie. Jest przekonany, że na pewno będzie się działo coś złego, skoro człowiek napiął smycz i trzyma ją kurczowo. 
Co można zrobić, żeby pomóc?
– W pierwszej kolejności trzeba „zdiagnozować” skąd wynikają zachowania problemowe.
– Następnie niezbędna jest nauka psiej mowy i odczytywania psich sygnałów
Dzięki odpowiedniej komunikacji z psem, jesteśmy w stanie poprawić komfort spacerów, a przez to niekiedy wyeliminować zachowania agresywne na smyczy.

IGA KAMIŃSKA

TRENER I BEHAWIORYSTA

Kocham psy, odkąd tylko pamiętam, a praca ze zwierzętami była moim marzeniem z dzieciństwa. Dlatego już wiele lat temu zdecydowałam się zostać trenerką psów i psią behawiorystką. Pasja stała się moim sposobem na życie.